Στην αρχή αυτές οι αναδρομές, όπως και οι ακραίες διακυμάνσεις της διάθεσης που τις συνόδευαν, έμοιαζαν χαοτικά, τυχαία συμβάντα. Έπειτα όμως από μερικές εβδομάδες η Μπέττυ συνειδητοποίησε πως ακολουθούσαν ένα σταθερό σχήμα: καθώς έχανε βάρος, αναβίωνε τα μείζονα τραυματικά ή ανεπίλυτα γεγονότα της ζωής της που είχαν συμβεί όταν βρίσκονταν σε συγκεκριμένο σωματικό βάρος. Έτσι η κατάβασή της από τα εκατόν είκοσι κιλά την έβαλε σε μια τροχιά προς τα πίσω στο χρόνο, μέσα από τα περισσότερο συγκινησιακά φορτισμένα γεγονότα της ζωής της: φεύγει από το Τέξας για τη Νέα Υόρκη {εκατόν πέντε κιλά}, αποφοιτά από το κολέγιο {ενενηνταπέντε κιλά}, αποφασίζει να παρατήσει το προπαρασκευαστικό πρόγραμμα της ιατρικής -και μαζί το όνειρο να ανακαλύψει τη θεραπεία για τον καρκίνο που σκότωσε τον πατέρα της- {ενενήντα κιλά}, νιώθει μόνη στην αποφοίτηση της απ' το λύκειο - ζηλεύει τις άλλες κόρες και τους πατεράδες τους, είναι ανίκανη να βρει συνοδό για το χορό των τελειοφοίτων {ογδονταπέντε κιλά}. Τι θαυμάσια απόδειξη του κόσμου του ασυνειδήτου! Το σώμα της Μπέττυ είχε συγκρατήσει στη μνήμη του πράγματα που το μυαλό της είχε από καιρό λησμονήσει.
( Irvin D. Yalom )
[ Love's Executioner and Other ]
www.QuoteSweet.com