Sarhoş ya da ayık olan Alex, gece ve gündüz saatleri arasında hiçbir ayrım yapmıyordu ve operasyonları da pek iyi bilmiyordu çünkü işiyle ilgili gece ve gündüz yoktu. Hiç kapanmayan ofislerde yalnızca floresan tüplerin düz ışığı vardı.
(Alex, drunk or sober, made no distinction between the hours of day and night, nor did the operations he knew so well, for there was no night and day where his work was concerned. There was only the flat light of fluorescent tubes in offices that never closed.)
Robert Ludlum'un "The Bourne Supremacy" adlı eserinde Alex karakteri, etkisi altında olsun veya olmasın, zamanın geçişinden habersiz olduğunu göstererek işine sarsılmaz bir bağlılık sergiliyor. Gece ve gündüz kavramının dünyasında kaybolup gitmesi, operasyonlarının yoğunluğunu ve amansızlığını vurguluyor.
Anlatı, her zaman açık ofislerdeki floresan aydınlatmanın soğuk, sürekli parıltısıyla karakterize edilen ortamının yapay doğasını vurguluyor. Bu ortam, normalliğin ve rutinin sürekli aktivite ve talepler nedeniyle bozulduğu işinin psikolojik yükünü yansıtıyor.
