Ve bu, ailenizin öldüğü şey, yedekle her kavgaya girmek yerine, sadece her dövüşe giriyorsunuz.

(and that's the thing when your parents die, you feel like instead of going into every fight with backup, you are going into every fight alone.)

by {Mitch Albom}
(0 Yorumlar)

Mitch Albom'un "Bir Gün daha" alıntısı, ebeveynler vefat ettiğinde ortaya çıkan derin kayıp duygusunu yakalar. Konuşmacı, ölümleri üzerine gerçekleşen duygusal değişime yansır ve ebeveyn desteğinin yokluğunun kişinin hayatının zorluklarına yaklaşımını nasıl dönüştürdüğünü vurgular. Desteklenmiş ve yedeklenmiş hissetmek yerine, bir kişinin hayatında ebeveyn sevgisinin ve rehberliğinin önemini vurgulayarak çatışmalar ve mücadelelerle yüzleşmeye bırakılır.

Bu duygu, keder ve yalnızlığın daha derin sonuçlarından bahsediyor. Ebeveynlerin kaybı sadece ilişkisel dinamikleri etkilemekle kalmaz, aynı zamanda bireylerin engellerle nasıl karşılaştıklarını da etkiler. Yedeklemeye sahip olma hissi, daha büyük bir savunmasızlık duygusuna yol açabilir, bu da bir kişinin ebeveynlerinin yokluğunda bir destek sistemi geliştirmeyi daha da önemli hale getirir. Albom'un çalışması, bu temaları etkili bir şekilde göstermektedir, okuyuculara sevdiklerinin gittikten sonra bile hayatlarımız üzerindeki kalıcı etkisini hatırlatır.

Stats

Kategoriler
Author
Votes
0
Page views
92
Güncelle
Ocak 22, 2025

Rate the Quote

Yorum ve İnceleme Ekle

Kullanıcı Yorumları

{0} yoruma göre
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yıldız
0
Yorum ve İnceleme Ekle
E-postanızı asla başkalarıyla paylaşmayacağız.
Daha Fazlasını Gör »

Popular quotes

Taffy. Taffy hakkında düşünüyor. Şimdi dişlerini dışarı çıkaracağını düşünüyor, ama onunla yemek demek olursa, her neyse onu yiyecektir.
by {Mitch Albom}
Küçük kasabalar metronom gibidir; En ufak bir hareketle, vuruş değişir.
by {Mitch Albom}
Bakın, eğer bilimin eninde sonunda Tanrı'nın olmadığını kanıtlayacağını söylüyorsanız, bu konuda farklı olmalıyım. Ne kadar küçük bir kurbağa yavrusuna, bir atoma kadar götürseler de, arayışın sonunda her zaman açıklayamadıkları bir şey, her şeyi yaratan bir şey vardır. Ve diğer tarafa ne kadar gitmeye çalışırlarsa çalışsınlar - yaşamı uzatmak, genlerle oynamak, şunu klonlamak, şunu klonlamak, yüz elliye kadar yaşamak - bir noktada hayat biter. Peki sonra ne olur? Hayat ne zaman sona erer? Omuz silktim. Anlıyorsun? Arkasına yaslandı. Gülümsedi. Sona geldiğinizde, Tanrı'nın başladığı yer burasıdır.
by {Mitch Albom}
Benim yerime senin ölmen gerektiğini söylüyorsun. Ama dünyada bulunduğum süre boyunca benim yerime de insanlar öldü. Bu her gün oluyor. Siz gittikten bir dakika sonra yıldırım düştüğünde veya içinde olabileceğiniz bir uçak düştüğünde. Meslektaşınız hastalandığında ve siz hastalanmadığınızda. Biz bu tür şeylerin rastgele olduğunu düşünüyoruz. Ama her şeyin bir dengesi var. Biri solar, diğeri büyür. Doğum ve ölüm bir bütünün parçalarıdır.
by {Mitch Albom}
Doğum ve ölüm arasında çok fazla can alıyoruz. Çocuk olmak için bir hayat. Yaşlanacak bir hayat. Gezmek, yerleşmek, aşık olmak, ebeveyn olmak, vaatlerimizi test etmek, ölümlerimizi gerçekleştirmek ve bazı şanslı durumlarda, bu farkındalıktan sonra bir şeyler yapmak için bir hayat.
by {Mitch Albom}
Sorun görünümünde gergin olma eğilimim var. Tehlike yaklaştıkça daha az gerginleşirim. Tehlike el altında olduğunda, şiddetli bir şekilde şişerim. Saldırganımla boğuşurken, korkmadan ve çok az yaralanma düşüncesiyle bitirmek için savaşıyorum.
by {Jean Sasson}
Ancak mürekkep fırçasının bir mahkumun zihninin iskelet anahtarı olduğunu düşünüyor.
by {David Mitchell}
Yalan söylemek var," diyor annem, talimatları yazdığı zarfı çantasından çıkarırken, "ki bu yanlış, bir de doğru izlenimi yaratmak var ki bu da gerekli.
by {David Mitchell}
Rahibe dedi ki, dili affedebilirim. Annene müstehcen bir jest yapmanı affedebileceğimden emin değilim. Holland, "Onu tanıyor olmalısın," dedi. Eğer onu tanısaydın sen de ona parmağını verirdin.
by {John Sandford}
Sınırlı insanların elindeki sınırsız güç her zaman zulme yol açar.
by {David Mitchell}