Ölmek, Morrie aniden, üzülecek tek bir şey olduğunu söyledi Mitch. Mutsuz bir şekilde yaşamak başka bir şeydir. Beni ziyarete gelen insanların çoğu mutsuz. Neden? Peki, bir kere, sahip olduğumuz kültür, insanları kendileri hakkında iyi hissettirmez. Yanlış şeyleri öğretiyoruz. Ve kültürün işe yaramadığını söyleyecek kadar güçlü olmalısınız, satın almayın. Kendinizi yarat. Çoğu insan bunu yapamaz. Şu anki durumumda benden daha mutsuzlar. Ölüyor olabilirim, ama sevgi dolu, şefkatli ruhlarla çevriliyim. Bunu kaç kişi söyleyebilir?
(Dying, Morrie suddenly said, is only one thing to be sad over, Mitch. Living unhappily is something else. So many of the people who come to visit me are unhappy. Why?Well, for one thing, the culture we have does not make people feel good about themselves. We're teaching the wrong things. And you have to be strong enough to say if the culture doesn't work, don't buy it. Create your own. Most people can't do it. They're more unhappy than me-even in my current condition.I may be dying, but I am surrounded by loving, caring souls. How many people can say that?)
Morrie, yaşamın ve ölümün doğasını yansıtır, ölmek doğal üzüntü ortaya çıkarabilirken, yerine getirilmemiş bir yaşam sürmenin çok daha büyük bir endişe olduğunu gösterir. Onu ziyaret eden birçok insanın mutsuz olduğunu, bu da öz-değere ve neşeye ilham veremeyen bir kültüre atfettiği gözlemliyor. Morrie, toplumun yanlış dersler verdiğine inanıyor, bireyleri bu kültürel normları reddetme ve kendi yollarını mutluluğa açmaya cesaret etmeye çağırıyor.
Terminal hastalığına rağmen Morrie, etrafındaki sevgi ve destekle zenginleştirildiğini vurguluyor. Kendi durumunu başkalarının mutsuzluğu ile karşılaştırır ve şefkatli insanlarla olan bağlantılarının ona derin bir teselli sunduğunu gösterir. Birçoğu, yaşamdan memnuniyetsizliklerine katkıda bulunan toplumsal beklentilerden kurtulmak için mücadele ettiği için kendi mutluluğunun yaratılmasını savunuyor.