Alıntı, korkunun kişinin hayatı üzerindeki zararlı etkisini vurgular, bu da korkunun hakim olmasına izin vermenin kişinin varlığında kademeli bir düşüşe yol açabileceğini düşündürür. Korku içinde harcanan her an, yaşamın canlılığından uzaklaştığı için tamamen yaşamaya kaybolan bir andır.
Ayrıca, korku ve inanç arasındaki dengeyi vurgular, korkuya yenik düştüğümüzde inanç kapasitemizi azalttığımızı gösterir. Kendimize ve evrene olan güven ve inanç bizi güçlendirebilir, bizi kaygı zincirlerinden arındırmadan daha tatmin edici bir hayata götürebilir.