Sonunda, dört Kasım'da, sevdiği kişilerden sadece bir an için odadan ayrıldıklarında, mutfakta kahve kapmak için, koma başlamasından bu yana ilk kez onun yanında değildi.
(Finally, on the fourth of November, when those he loved had left the room just for a moment-to grab coffee in the kitchen, the first time none of them were with him since the coma began-Morrie stopped breathing.)
"Salı günleri Morrie" de, hikaye Morrie'nin sevdiklerinin kahve almak için anlık olarak dışarı çıktığı dokunaklı bir ana ulaşıyor. Bu kısa devamsızlık, komasının başladığından beri onu ilk kez yalnız bıraktıkları için önemli bir dönüm noktasına işaret ediyor.
Bu sessiz an boyunca, ailenin ve arkadaşların varlığı olmadan, Morrie son nefesini alır. Bu sahne, sevgi ve kayıp arasındaki derin bağlantıyı kapsar, Morrie'nin etrafındaki kişiler üzerindeki derin etkisi ile çevrili, yaşamdan ölüme geçerken vedalaşmanın acı tatlı doğasını vurgular.