Grant, insanların jeolojik zaman hayal edemediğini biliyordu. İnsan hayatı tamamen başka bir zaman ölçeğinde yaşandı. Bir elma birkaç dakika içinde kahverengiye döndü. Gümüş eşyalar birkaç gün içinde siyaha döndü. Bir mevsimde bir kompost yığını çürümüştü. Bir çocuk on yıl içinde büyüdü. Bu günlük insan deneyimlerinin hiçbiri insanları seksen milyon yılın anlamını hayal edebilmeye hazırladı - bu küçük hayvan ölmesinden bu yana geçen süre.
(Grant knew that people could not imagine geological time. Human life was lived on another scale of time entirely. An apple turned brown in a few minutes. Silverware turned black in a few days. A compost heap decayed in a season. A child grew up in a decade. None of these everyday human experiences prepared people to be able to imagine the meaning of eighty million years - the length of time that had passed since this little animal had died.)
Grant, jeolojik zamanın genişliğinin insan anlayışının ötesinde olduğunu anladı. Günlük deneyimler, zaman algımızı meyve bozma veya bir çocuğun büyümesi gibi çok daha kısa bir ölçekte şekillendirdi. Bu sınırlı anlayış, insanların anlaşılmaz ve soyut görünebilen seksen milyon yıl gibi zaman kavramını kavramasını zorlaştırıyor.
İnsan yaşamının kısa anlarının aksine, jeolojik zaman günlük deneyimlerimizin çok ötesine uzanır. Örneğin, birkaç dakika veya gün içinde değişikliklere tanık olsak da, eski yaratıkların yaşamı ve yok olması, görselleştirilmesi zor olan dönemler üzerinde meydana gelir. Bu kopukluk, dünyanın gerçek yaşını ve milyonlarca yıl önce ortaya çıkan olayların önemini takdir etme konusundaki zorluğumuzu vurgular.