Kendini üzücü anısına döktü, çünkü etrafında olması en yakın şeydi.
(He draped himself in her sad memory, because it was the closest thing to having her around.)
"Cennetten İlk Telefon Görüşmesi" nde, kahramanı sevilen birinin kaybıyla mücadele eder ve anılarını hatırlamada teselli bulur. Üzüntü içinde bile bir bağlantı ve rahatlık duygusu sağladıkları için bu düşüncelere yapışır. Hatırlama eylemi, yokluğuna rağmen hala yakın olduğunu hissetmesi için bir yol haline gelir.
Bu alıntı, belleğin keder üzerindeki derin etkisini göstermektedir. Kendini sevgilisinin anımsamasına daldırarak, kayıp acısını geçici olarak hafifletir. İnsanın, fiziksel varlık gittiğinde bile sevginin farklı şekillerde nasıl kaldığını gösteren anılarla kaybettiğimiz kişilere yakınlık arama eğilimini vurgular.