Sully, uzun süredir devam eden öfkeyi bırakmanın, onun bir parçası haline gelen öfke duygularının nasıl serbest bırakılacağını düşünerek zorlayıcı sürecine yansır. Bu öfkenin serbest bırakılmasının, bir rüyada yüzme hissine benzer şekilde tanıdık olmayan bir deneyim gibi hissettiğini fark ediyor. Duyguları kızgınlık tarihine bağlı, göz korkutucu ilerleme düşüncesini yapıyor.
Bununla birlikte, çocukluk odasında bir mektup okurken Sully, düşman olarak gördüğü biri olan Elliot Gray'i yeni bir ışık altında algılamaya başlar. Elliot'u sadece geçmiş şikayetlerin merceğinden görmek yerine, affetmenin mümkün olduğunu anlamaya başlar. Perspektifteki bu değişim, Sully'nin kendisini acıdan kurtarma fikrini düşünmesine ve yolculuğunda önemli bir duygusal dönüşüme işaret etmesini sağlar.