Şu anda korktuğumu kabul ediyorum. Ama bu sadece bir duygu. Beni öldürmeyeceğini kabul ediyorum. Bu duygu olacak en kötü şeydir. Sadece dışarı çıkmam gerekiyor.
(I accept that I'm feeling afraid at this moment. But it's only a feeling. I accept it won't kill me. This feeling is the worst that will happen. I just need to ride it out.)
Mary Alice Monroe'nun "Beach House for Kira" kitabında yazar, korkuyu geçici bir duygusal durum olarak kabul etmenin ve kabul etmenin önemini vurgulamaktadır. Alıntı, anlatıcı korkunun sadece bir duygu olduğunu ve yaşam veya refah için gerçek bir tehdit oluşturmadığını kabul ettiği bir öz farkındalık anını yansıtır. Bu farkındalık, özellikle zorlu anlar sırasında kişinin duygusal tepkilerini yönetmede çok önemlidir.
Anlatıcı, en kötü sonucun sadece korkudan kaynaklanan rahatsızlık olduğunu ve bunun katlanabileceğini yinelediğini ifade eder. Anlatıcı, geçeceği duygusunu ve anlayışını kabul ederek esnekliği ve kendilerini eylemleri veya düşünceleri dikte etmeden duyguları deneyimlemeye izin vermenin gerekliliğini vurgular. Bu perspektif, okuyucuları korkularıyla yüzleşmeye teşvik eder ve onlara duygusal deneyimlerin geçici doğasını hatırlatır.