Bu istemek ya da istememek meselesi değil, başarabileceğinizi düşündüğünüz meselesi. Avcı, ailesi için yiyecek aramak için yağmur ormanına çıktığında, doğayı kontrol etmeyi bekliyor mu? Hayır. Doğanın onun ötesinde olduğunu hayal ediyor. Anlayışının ötesinde. Kontrolünün ötesinde. Belki doğaya, ormanın doğurganlığına dua eder. Dua ediyor çünkü kontrol etmediğini biliyor. Onun merhametinde.
(It's not a matter of wanting it or not, it's a matter of what you think you can accomplish. When the hunter goes out in the rain forest to seek food for his family, does he expect to control nature? No. He imagines that nature is beyond him. Beyond his understanding. Beyond his control. Maybe he prays to nature, to the fertility of the forest that provides for him. He prays because he knows he doesn't control it. He's at the mercy of it.)
Alıntı, gerçek yerine getirmenin kişinin sınırlamalarını anlamaktan geldiğini gösteren arzu ve yetenek arasındaki ayrımı vurgular. Ailesini sağlamaya çalışan avcı, doğanın kaprislerini dikte edemeyeceğini kabul eder. Çevresindeki öngörülemeyen güçleri kontrol etmeye çalışmak yerine, savunmasızlığını kabul eder ve hem sağlayıcı hem de kavramasının ötesinde bir muamma olarak hizmet eden doğal dünyaya saygı duyar.
Bu bakış açısı, doğanın ihtişamının karşısında alçakgönüllülüğü vurgular. Avcının duaları, doğal düzene olan bağımlılığının tanınmasına işaret ederek, hakimiyetten ziyade rehberlik aradığı saygılı bir ilişki olduğunu düşündürmektedir. Jurassic Park'ta bulunan daha büyük bir temayı yansıtıyor: sistemler üzerindeki kontrolü benim anlayışımızdan çok daha karmaşık varsaymanın çılgınlığı. Nihayetinde, yaşam üzerindeki ustalığın genellikle bir yanılsama olduğunu ve gerçek gücün kabul ve uyarlanabilirlikte yattığını hatırlatıyor.