Mitch Albom'un "Frankie Presto'nun Magic Strings" kitabında, efsanevi caz müzisyeni Duke Ellington ve kahramanı Frankie Presto arasında ilgi çekici bir karşılaşma gerçekleşiyor. Ellington, Frankie'yi, etkili gitarist Django Reinhardt'ın başını sallayan "Mösyö Django" olarak adlandırarak saygılı bir onayla selamlıyor. Bu, Django'nun müziğinin Ellington gibi figürler de dahil olmak üzere kendisinden sonra gelenler üzerindeki önemli etkisini vurgular.
Bu an, sanatçıların birbirlerinin katkılarını tanıdığı ve onurlandırdığı müzik dünyasındaki derin bağlantıları göstermektedir. Müzik mirası temaları ve Frankie Presto'nun müzisyen olarak yolculuğunun anlatısının merkezinde yer alan farklı stillerin ve etkilerin etkileşimi için zemin hazırlıyor. Ellington'dan alınan onay, sanatçılar arasında var olan saygıyı ve hayranlığı vurgular ve hikayenin müziğin dönüştürücü gücünü keşfetmesini zenginleştirir.