Morrie bir paratonerlik çubuğu haline gelmişti. Sarı pedler, zarflar, klasörler, hurda kağıdı hakkındaki düşüncelerini not etti. Ölümün gölgesiyle yaşamak hakkında ısırık büyüklüğünde felsefeler yazdı: neler yapabileceğinizi ve neler yapamayacağınızı kabul edin; Geçmişi geçmiş olarak kabul etmeden veya atmadan kabul edin; Kendinizi affetmeyi ve başkalarını affetmeyi öğrenin; Katılmak için çok geç olduğunu varsaymayın.
(Morrie had become a lightning rod of ideas. He jotted down his thoughts on yellow pads, envelopes, folders, scrap paper. He wrote bite-sized philosophies about living with death's shadow: Accept what you are able to do and what you are not able to do; Accept the past as past, without denying it or discarding it; Learn to forgive yourself and to forgive others; Don't assume that it's too late to get involved.)
Morrie, çeşitli kağıt parçaları hakkındaki düşüncelerini yakalayan önemli bir bilgelik kaynağı haline geldi. Ölümlerle yüzleşirken, kendini kabul etmenin önemini vurgulayarak ve kişinin sınırlamalarını kabul ederken hayatta gezinme konusundaki görüşlerini dile getirdi. Geçmişi kucaklamaya, kendini ve başkalarını affetmeyi ve yaşa veya duruma bakılmaksızın hayata kişisel katılım hakkında açık bir zihniyet sürdürmeye teşvik etti.
Bu felsefeler aracılığıyla Morrie, ölümün kaçınılmazlığı karşısında anlamlı bir şekilde yaşamanın derin bir anlayışını verdi. Yansımaları, kişisel gelişim, kabul ve duygusal bağlantıların değerine öncelik vermek için hatırlatıcılar olarak hizmet ederek çevremizdeki dünyayı değiştirmek veya bunlarla etkileşime geçmenin asla çok geç olmadığını vurgulamaktadır.