"Yeni Bir Makinenin Ruhu" nda yazar Tracy Kidder, bilgisayar mühendisliğinin genellikle yalnız ve içgözlemsel doğasını vurgular. Birçok mühendis, karmaşık problemleri ve çözümleri düşünerek uzun saatler sessizce geçiriyor. Bu süreç, pacing koridorları olsun veya fikirleri aracılığıyla düşündükleri gibi boş sayfalara bakıyor olsun, tek başına harcanan önemli miktarda zamanı içerebilir.
Bu sessiz mücadele, teknolojinin hızlı, işbirlikçi bir alan olarak algılanmasıyla tezat oluşturuyor. Bunun yerine, bilgisayar mühendisliğinde ilerlemeleri artıran yenilikçi süreçlerde yansıma ve bireysel çabanın öneminin altını çizmektedir. Düşünceleriyle boğuşan mühendislerin tasviri, yeni teknolojinin yaratılmasının arkasındaki gizli zorlukları ortaya koyuyor.