Moleküllerin bu geçici koleksiyonunda özel bir değer hayal etmemiz için bizi arrogancasuses. Vücut parçalarımızın toplamını neden herhangi bir hücreden daha fazla manevi değer algılıyoruz? Cilt hücreleri öldüğünde neden cenaze törenleri tutmuyoruz?
(Our arrogancecauses us to imagine special value in this temporary collectionof molecules. Why do we perceive more spiritual valuein the sum of our body parts than on any individual cell inour body? Why don't we hold funerals when skin cells die?)
"Tanrı'nın enkazında" Scott Adams, insan kibir ve öz-değer algısı hakkında düşündürücü bir fikir sunuyor. Fiziksel bedenlerimize neden önemli bir anlam atfettiğimizi, sadece bir molekül koleksiyonundan daha fazlası olarak gördüğümüzü sorguluyor. Bu perspektif, varlığın doğası ve bütün ve parçaları arasında yaptığımız ayrım hakkında ilginç noktalar ortaya çıkarır.
Adams, varlığımıza katkıda bulunan bireysel hücrelerin aynı saygıyı almadığını göz önünde bulundurarak, bedenlerimizdeki duygusal yatırımımızdaki ironiyi vurgular. Bunu cilt hücrelerinin ölümüne yas tutmadığımızı göstererek gösteriyor, ancak tüm vücut için ayrıntılı cenaze törenleri tutuyoruz. Bu tutarsızlık, yaşam, ölüm ve fiziksel benliklerimize atadığımız içsel değer hakkında tefekkür davet ediyor.
