Mary Alice Monroe'nun "Beach House for Kira" nda bir karakter, başka bir kişi hakkındaki algılarını ve bu sınırlamaların onu tamamen takdir etmesini nasıl engelleyebileceğini yansıtır. Dar görüşünün, onu şaşırtmaya devam etmesinin nedeni olabileceğini fark ederek, tam olarak kucaklamadığı bir büyüme ve potansiyel dinamik olduğunu gösteriyor.
Bu içgözlem, önceden tasarlanmış kavramların üstesinden gelme temasını vurgular. Onun hakkındaki düşüncelerini yeniden değerlendirerek, karakterine başlangıçta görmesine izin verdiğinden daha fazla derinlik olabileceğini kabul eder. Başkalarını anlamaya yönelik yolculuk genellikle kendi önyargılarımızı dökmeyi ve yeni olasılıklara açmayı gerektirir.