Jamie, Isabel konuşmayı dinlerken giderek daha uykulu hale geliyordu. Çevrenin sıcaklığı, neredeyse o anda sonsuza dek kalabilirmiş gibi kendisini rahat hissettirdi. Kendini, doğanın cıvıltılı kuşlar veya şelale gibi doğanın yatıştırıcı seslerini anımsatan sesinin melodisine çekildiğini buldu, bu da duyguları net bir anlam olmadan bile uyandırdı.

Bu dinleme deneyimi Jamie'ye bir bağlantı ve huzur duygusu getirdi. Sevgi ve anlayışın sıklıkla bu kadar basit, içten anlardan büyüdüğünü fark etti, sessizce bile, zamanla anlamlı bağlantıların oluşabileceğini ve değer verdiğimiz şeylerin daha derin anlaşılmasına yol açabileceğini fark etti.