Başka bir şey söylemeye devam etti, ama Jamie dikkatini sürükledi. Uykulu hissediyordu, sıcaktı ve orada sonsuza dek yalan söyleyebilirdi, diye düşündü, Isabel'in sesinin sesini dinleyerek, kuşların konuşmalarını veya tarafını inen bir şelalenin sesini dinlerken bir İskoç dağı; Bir anlam bulamadığımız, ancak tüm kalbimizle çok sevdiğimiz ve tüm kalbinizle her şeyi sevmek her zaman anlayışı zamanında getirir.
(She went on to say something else, but Jamie found his attention drifting. He was feeling sleepy, for it was warm, and he could lie there for ever, he thought, listening to the sound of Isabel's voice, in the way one listens to the conversations of birds, or the sound of a waterfall descending the side of a Scottish mountain; sounds for which we cannot come up with a meaning, but which we love dearly with all our heart, and loving anything with all your heart always brings understanding, in time.)
Jamie, Isabel konuşmayı dinlerken giderek daha uykulu hale geliyordu. Çevrenin sıcaklığı, neredeyse o anda sonsuza dek kalabilirmiş gibi kendisini rahat hissettirdi. Kendini, doğanın cıvıltılı kuşlar veya şelale gibi doğanın yatıştırıcı seslerini anımsatan sesinin melodisine çekildiğini buldu, bu da duyguları net bir anlam olmadan bile uyandırdı.
Bu dinleme deneyimi Jamie'ye bir bağlantı ve huzur duygusu getirdi. Sevgi ve anlayışın sıklıkla bu kadar basit, içten anlardan büyüdüğünü fark etti, sessizce bile, zamanla anlamlı bağlantıların oluşabileceğini ve değer verdiğimiz şeylerin daha derin anlaşılmasına yol açabileceğini fark etti.