Ofisinde otururken, güzel bir matematiksel model yaptı ve kusur olarak gördüklerinin aslında ihtiyaçlar olduğu asla ortaya çıkmadı. Bak: Füzeler üzerinde çalışırken 'Rezonant Yaw' adlı bir şeyle uğraştık. Rezonant sapma, bir füzenin pedden sadece biraz kararsız olmasına rağmen umutsuz olduğu anlamına geliyordu. Kaçınılmaz olarak kontrolden çıkacaktı ve geri getirilemedi. Bu mekanik sistemlerin bir özelliğidir. Tüm sistem çökene kadar küçük bir sallanma daha da kötüleşebilir. Ancak aynı küçük sallantılar yaşayan bir sistem için gereklidir. Sistemin sağlıklı ve duyarlı olduğu anlamına gelir.
(Sitting in his office, he made a nice mathematical model, and it never occurred to him that what he saw as defects were actually necessities. Look: when I was working on missiles, we dealt with something called 'resonant yaw.' Resonant yaw meant that, even though a missile was only slightly unstable off the pad, it was hopeless. It was inevitably going to go out of control, and it couldn't be brought back. That's a feature of mechanical systems. A little wobble can get worse until the whole system collapses. But those same little wobbles are essential to a living system. They mean the system is healthy and responsive.)
Ofisinde, karakter, algılanan kusurların aslında sistemin hayati bileşenleri olduğunu fark edemeyen zarif bir matematiksel model geliştirdi. Küçük bir istikrarsızlığın nasıl felaket başarısızlığına yol açabileceğini vurgulayarak füzelerle ilgili deneyimini yansıtıyor. Bu içgörü, küçük sapmaların kontrolsüz bir şekilde artabileceği ve toplam çöküşe neden olabileceği mekanik sistemlerde temel bir prensibi göstermektedir.
Buna karşılık, aynı küçük dalgalanmalar biyolojik sistemlerde çok önemlidir. Bu dalga sağlık ve uyarlanabilirliğin göstergesidir, bu da kusurların dinamizm ve işlevsellik için gerekli olduğunu düşündürmektedir. Bu ayrım, esnekliğin genellikle yapay yapılarda kusur olarak görülebilecek kusurlardan kaynaklandığı mühendislik sistemleri ve canlı organizmalar arasındaki farkları vurgulamaktadır.