Çocukların sokakta zorbalığa dönüşmesine neden olan şeyin açlık olmadığını görmek ilginçti. Zorbalık zaten çocuğun içindeydi ve tehlike ne olursa olsun, harekete geçmeleri gerektiği gibi davranmanın bir yolunu bulacaklardı. … Tüm bu çocukların sahip olduğu zeka ve eğitim, görünüşe göre insan doğasında önemli bir değişiklik yaratmadı.
(That was interesting, to find that it wasn't hunger that caused children to become bullies on the street. The bulliness was already in the child, and whatever the stakes were, they would find a way to act as they needed to act. … Intelligence and education, which all these children had, apparently didn't make any important difference in human nature.)
Alıntı, çocukların zorbalık eğiliminin açlıktan veya dış koşullardan kaynaklanmadığını, karakterlerinin doğasında olduğuna dair önemli bir gözlemin altını çiziyor. Çeşitli koşullar altında bile bu çocukların zorbalık davranışı sergileme eğilimi göstermesi, bunun çevrelerini aşan doğalarının bir parçası olduğunu düşündürüyor. Bu, altta yatan özelliklerin, karşılaştıkları durum ne olursa olsun ortaya çıkabileceğini gösterir.
Ayrıca alıntıda zeka ve eğitimin insan doğasının bu temel yönünü değiştirmediği vurgulanıyor. Çocukların eğitimli ve zeki olmalarına rağmen eylemleri, kişisel niteliklerin toplumsal gelişmelere rağmen devam edebildiğini ortaya koyuyor ve bu da eğitimin ahlaki davranışı şekillendirmedeki etkinliği hakkında soru işaretleri yaratıyor.
