Philip K. Dick'in "Seç" kitabında, beynin nesneleri bağlama ve yeniden bağlama sürecinin benzersiz bir dil biçimi olarak işlev gördüğü kavramını araştırıyor. Bu dil insan dilinden farklıdır, çünkü kendinden referanslıdır, yani harici bir kitleye veya varlıktan ziyade içsel olarak iletişim kurar.
Bu fikir, beynin karmaşık çalışmalarının kendi içinde kişisel bir diyalog yarattığını ve sözlü iletişimden farklı olan daha derin, belki de daha içgüdüsel bir anlayış biçimini vurguladığını gösteriyor. Biliş ve algımızın çevremizdeki dünyayı nasıl yorumladığımızı etkileyen özel bir dil oluşturduğu fikrini vurgulamaktadır.