O zaman tüm DNA ipliği ile mi çalışıyorsunuz? Grant sordu. Oh hayır, dedi Wu. Bu imkansız. Böyle bir ekranı çözmek için dört yıl sürdüğünde altmışlı yıllardan uzun bir yol kat ettik. Şimdi bilgisayarlar bunu birkaç saat içinde yapabilir. Ancak, buna rağmen, DNA molekülü çok büyük. Sadece hayvanın hayvandan hayvana veya çağdaş DNA'dan farklı bölümlerine bakıyoruz. Nükleotitlerin sadece yüzde birkaçı bir türden diğerine farklıdır. Analiz ettiğimiz şey bu ve hala büyük bir iş.
(Then are you working with the entire DNA strand? Grant asked. Oh no, Wu said. That's impossible. We've come a long way from the sixties, when it took a whole laboratory four years to decode a screen like this. Now the computers can do it in a couple of hours. But, even so, the DNA molecule is too big. We look only at the sections of the strand that differ from animal to animal, or from contemporary DNA. Only a few percent of the nucleotides differ from one species to the next. That's what we analyze, and it's still a big job.)
Grant ve Wu arasındaki konuşmada, DNA analizinin zorluklarını ve teknolojinin 1960'lardan beri nasıl ilerlediğini tartışıyorlar. Wu, DNA'yı çözmek için yıllar harcamanın artık gerekli olmasa da, DNA molekülünün büyüklüğünün tüm iplikle çalışmayı pratik hale getirdiğini açıklıyor. Bunun yerine, bilim adamları tür veya çağdaş DNA arasında farklılık gösteren spesifik bölümlere odaklanırlar, çünkü nükleotitlerin sadece küçük bir yüzdesi değişir.
Bu benzersiz segmentleri analiz etme süreci hala karmaşık ve zaman alıcıdır ve genetik araştırmalarda yer alan karmaşıklıkları vurgulamaktadır. Bilgisayar teknolojisindeki gelişmeler, analizi önemli ölçüde artırdı ve bir zamanlar yıllarca sürenleri sadece saatlere indirdi. Bu gelişmelere rağmen, görev önemli olmaya devam ediyor ve genetik alanda gereken çabayı vurguluyor.