Ben ve polisin bu dünyaya son derece farklı şeyler yapmak için konulduğunu ve resmi işlevler dışında, hepimiz çok bağlar ve içtiğimiz ve kalplerimizde bildiğimiz doğal, iyi gelen vahşi erkekler gibi, sonsuza kadar nadiren nadir olduğu için, - ama bize rağmen, - ama bize rağmen, birbirleriyle profesyonelce karışmayacak şekilde büyük bir kanıt var.
(There is a huge body of evidence to support the notion that me and the police were put on this earth to do extremely different things and never to mingle professionally with each other, except at official functions, when we all wear ties and drink heavily and whoop it up like the natural, good-humored wild boys that we know in our hearts that we are..These occasions are rare, but they happen - despite the forked tongue of fate that has put us forever on different paths...)
Hunter S. Thompson'un "Korku Krallığı" nda, kendisi ve kolluk kuvvetleri arasındaki doğal farklılıkları yansıtıyor ve bunların temel olarak ayrı yaşamlara öncülük ettiklerini öne sürüyor. Etkileşimlerinin, görünüşlerin sürdürüldüğü resmi durumlarla sınırlı olduğunu ve iki dünya arasındaki gerilimi vurguladığını ima ediyor. "Son derece farklı şeyler" yapma fikri, bu iki alandaki bireylerin zıt değerlerini ve amaçlarını vurgular.
Thompson, bu nadir toplantıların bir saçmalık gibi hissettiklerini tanımlamak için mizah ve bir sinizm ipucu kullanıyor, katılımcıların farklı yollarının farkında kalırken birbirlerinin şirketinden zevk alıyormuş gibi davranıyor. Kaderin "çatallı dili" metaforu, bu ayrımın kabul edildiğini gösterir ve bazı bölümlerin hem doğal hem de kaçınılmaz olduğu fikrini güçlendirir. Nihayetinde, ara sıra karışmasına rağmen, toplumdaki rollerinin paralel, içsel olmayan parçalara ayarlandığını öne sürüyor.