Karakter, bir çocuk da dahil olmak üzere başkalarına yönelik olmaktan ziyade ondan kaynaklandığını kabul ederek derin oturmuş öfkesine yansır. Bu öfke ilişkileri için zararlıdır, bu da şefkat gösterme yeteneğini engellediğini düşündürmektedir. Bu öfkeyle yaşamanın sürdürülebilir olmadığını ve ilerlemek için yardım aramayı bile üstlenme arzusunu ifade ettiğini kabul ediyor.
Acı verici anılarla yüzleşirken, önemli bir aydınlanmaya başlar: Geçmişi değiştiremez veya yaşadığı acıyı geri alamazken, hayatı üzerindeki etkisini hafifletme gücüne sahiptir. Geçmişini kabul etmeyi öğrenerek, acıyı yumuşatmanın ve iyileşmenin bir yolunu bulmayı, böylece şimdiki ve gelecekteki ilişkilerini geliştirmeyi umuyor.