Birbirinizin var, diye düşündü Isabel.Ama ama yeterince mıydı? Biri aşık olsa bile, sadece diğer kişiye sahip olmak gerçekten yeterli değildi - biri uyarılmaya ihtiyaç duyulmazsa. Sadece bir kişinin şirketi güven verici olabilir, yalnızlığı ortadan kaldırabilir, ancak üç ay için yeterli olur mu?
(You have each other, thought Isabel.But was that enough? Even when one was in love, it was not really enough just to have the other person - not if one needed stimulation. The company of just one person could be reassuring, could stave off loneliness, but would it be enough for three months?)
"Yağmura Doğru Tutum" da Isabel, sevgi ve arkadaşlığın karmaşıklıklarını yansıtıyor. Başka bir kişinin sahip olmanın rahatlık sağlayabileceğini ve yalnızlığı hafifletebileceğini kabul ederken, bu güvenlik duygusunun uzun vadede yeterli olup olmadığını sorguluyor. Duygusal yerine getirmenin, düşünceleri boyunca birden fazla kişinin yankılanması gerektiği fikri.
Isabel yaklaşan üç aylık ayrımını düşünürken, sadece arkadaşlığın ötesinde uyarma ve katılım ihtiyacını değerlendiriyor. Bu içgözlem, sevgi ve kişinin ruhunu besleyebilecek daha derin bağlantıların peşinde olan karmaşık dengeyi vurgular, bu da ilişkilerdeki gerçek memnuniyetin genellikle birlikte olmaktan daha fazlasını gerektirdiğini gösterir.