Mezarıma mı geleceksin? Bana sorunlarını anlatmak için mi? Benim sorunlarım mı? Evet. 'Ve sen bana cevaplar vereceksin? Sana elimden geleni vereceğim. Her zaman öyle değil mi? Onun mezarını, gölete bakan tepedeki, onu yerleştirecekleri, üzerini toprakla örtecekleri ve üstüne bir taş koyacakları üç metrelik küçük bir toprak parçası hayal ediyorum. Belki birkaç hafta içinde? Belki birkaç gün içinde? Kendimi orada tek başıma otururken, kollarımı dizlerimin üstünde, boşluğa bakarken görüyorum. Senin konuşmanı duyamamak aynı olmayacak diyorum. Ah, konuş. . . Gözlerini kapatıyor ve gülümsüyor. Bak ne diyeceğim. Ben öldükten sonra konuşursun. Ve dinleyeceğim.

---

(You'll come to my grave? To tell me your problems?My problems?Yes.'And you'll give me answers?I'll give you what I can. Don't I always?I picture his grave, on the hill, overlooking the pond, some little nine foot piece of earth where they will place him, cover him with dirt, put a stone on top. Maybe in a few weeks? Maybe in a few days? I see myself sitting there alone, arms across my knees, staring into space.It won't be the same, I say, not being able to hear you talk.Ah, talk . . . He closes his eyes and smiles.Tell you what. After I'm dead, you talk. And I'll listen.)