Arthur Schopenhauer, kötümser dünya görüşü ve irade kavramı insan davranışının arkasındaki itici güç olarak bilinen bir Alman filozoftu. İnsan varlığının, iradenin doyumsuz doğasından kaynaklanan acı ile karakterize olduğuna inanıyordu. Schopenhauer, mutluluğun geçici olduğunu ve bireylerin yaşamın doğal acılarıyla yüzleşmesi gerektiğini savundu. Çalışmaları, gerçekliğin yüklerinden kaçmanın bir yolu olarak sanat ve estetiğin önemini vurguladı. Schopenhauer'in "İrade ve Temsil Olarak Dünya" büyük çalışması, iradenin hem doğada hem de insanlarda nasıl tezahür ettiği konusundaki fikirlerini sunar. İradenin, insan aklının ötesinde hareket eden yaşamın temel özü olduğunu öne sürdü. Kişinin içsel benliğine girerek, bireylerin arzuları ve acı çekmenin doğası hakkında fikir edinebileceğine inanıyordu ve daha derin bir varoluş anlayışına yol açtı. Yaşamı boyunca biraz gözden kaçmasına rağmen, Schopenhauer'in felsefesi Friedrich Nietzsche ve Sigmund Freud da dahil olmak üzere daha sonraki düşünürleri ve yazarları önemli ölçüde etkiledi. Fikirleri çağdaş felsefi tartışmalarda, özellikle varoluşçuluk ve psikoloji alanlarında yankılanmaya devam ediyor. Schopenhauer'in insan doğasının irrasyonel yönlerine ve acıların kaçınılmazlığına vurgu, günümüzün karmaşık bir dünyada anlam ve anlayış arayışında da geçerlidir. Arthur Schopenhauer, hayata karşı kötümser bakış açısı onu çağdaşlarından ayıran önde gelen bir Alman filozofdu. İnsan doğası ve ıstırap konusundaki derin görüşleri, felsefi düşünce üzerinde kalıcı bir etki bırakmıştır. İradenin insan eylemlerinin arkasındaki temel itici güç olduğunu teorize etti, bu da hayatın ağırlıklı olarak acı ve arzu ile karakterize olduğu inancına yol açtı. Schopenhauer'in mirası, varoluşsal umutsuzluk temalarını ve estetiğin yaşamın sert gerçeklerinden bir sığınak olarak önemini araştırdığı için daha sonraki felsefe ve sanat üzerindeki etkisi ile yaşıyor.