İsrailliler Kızıldeniz'i güvenli bir şekilde geçtikten sonra Mısırlılar peşlerinden koştu ve boğuldu. Tanrı'nın melekleri düşmanın ölümünü kutlamak istediler. Tanrı bunu gördü ve öfkelendi. Aslında 'Kutlamayı bırakın' dedi. Çünkü onlar benim de çocuklarım.
(After the Israelites safely crossed the Red Sea, the Egyptians chased after them and were drowned. God's angels wanted to celebrate the enemy's demise. God saw this and grew angry. He said, in essence, 'Stop celebrating. For they are my children,too.)
İsrailliler Kızıldeniz'i mucizevi bir şekilde geçtikten sonra, takipçileri, Mısırlılar, sular üzerlerinde kapandıkça trajik bir kaderle tanıştılar. Melekler düşmanın yok edilmesine sevinirken, Tanrı'nın tepkisi hoşnutsuzluktu. Onlara Mısırlıların da şefkati hak eden yaratımları olduğunu hatırlattı. Empatinin rakip olarak algıladığımız kişilere bile uzanması gerektiğine dair güçlü bir hatırlatma görevi görür.