İsrailliler Kızıldeniz'i güvenli bir şekilde geçtikten sonra, Mısırlılar onların peşinden koştular ve boğuldular. Tanrı'nın melekleri düşmanın ölümünü kutlamak istedi. Yoruma göre, Tanrı bunu gördü ve kızdı. Dedi, özünde: Kutlamayı bırak. Bunlar benim çocuklarım da vardı.
(After the Israelites safely crossed the Red Sea, the Egyptians chased after them and were drowned. God's angels wanted to celebrate the enemy's demise. According to the commentary, God saw this and grew angry. He said, in essence: Stop celebrating. For those were my children, too.)
İsrailliler Kızıldeniz'i geçip Mısırlılardan kaçtıktan sonra, anlık tatlıydı. Cennetin Melekleri, İsraillilerin düşmanlarının yenilgisini kutlamak, düşmanlarının yıkımı konusunda neşeli hissetmek için istekliydiler. Ancak, bu kutlama ilahi onaylamama ile karşılandı.
Tanrı'nın öfkesi, Mısırlıların rakip olmasına rağmen hala onun yaratımları olduklarının farkına varmıştı. Meleklerin yaşam kaybı konusundaki sevincinde hoşnutsuzluğunu ifade ederek onlara tüm ruhların değerli olduğunu hatırlattı. Bu an, bize karşı çıkabilecekler için bile şefkat ve yaşamın kutsallığı hakkında derin bir dersi vurgular.