Albert Einstein'ın bakış açısı, insanların evrenle birbirine bağlı olduğunu vurgular. Bireylerin kendilerini ayrı varlıklar olarak algıladıklarını, bu da yanlış bir tecrit duygusu yarattıklarını öne sürüyor. "Optik bir yanılsama" gibi, bu algı bizi kişisel arzularımız ve ilişkilerimizle sınırlar, var olduğumuz daha büyük bütünü anlayışımızı sınırlar.

Einstein, perspektifte bir değişimi teşvik ederek bizi bu kendi empoze edilen sınırlamalardan kurtulmaya çağırıyor. Merhametimizi tüm canlıları içerecek şekilde genişleterek ve doğanın güzelliğini takdir ederek izolasyonumuzu aşabiliriz. Bu daha geniş farkındalık, evrenle daha derin bir bağlantı kurar ve yaşam biçimleri arasında bir birlik duygusunu teşvik eder.