Anlatıcı, çevrelerini düşünerek Bronx'ta gece geç saatlerde bir yürüyüşe yansır. Çıplak ayak ve kan lekeli kıyafetler içeren kendi dağınık görünümleriyle görünüşte 24 saatlik bir bodegaya yaklaşıyorlar. Bu olma durumunun gündelik kabulü, çevrenin sert gerçeklerini vurgular.

Bu sahne, kentsel yaşamın tehlikelerine ve sosyal dinamiklerine karşı dayanıklı bir tutumun altını çiziyor. Anlatıcının görünüşleri hakkındaki farkındalığı, karışma arzusunu gösterir, ancak bu tür mahallelerde yaygın olan kumları da zorlayıcı koşullarda hayatta kalmanın karmaşıklıklarını gösterirler.