Karakter, taş yüzlü bir tavır sergileyen ve ciddiyeti iletmek için sesini düşüren derin bir iç kargaşayı ifade eder. Joe Pitt olarak kimliğini kesin olarak iddia ederek başkalarının beklentilerine veya arzularına uyma yükümlülüğünü reddediyor. Onun beyanı, hayatı için neyin faydalı olduğunu anlamaya karşı bir meydan okumayı vurgular ve mutluluk üzerinde kendini yok etme ve kaosa yönelik bir eğilim sergiler.
Bu perspektif, kişisel seçimler ve sonuçlarla daha derin bir mücadeleyi yansıtır, başarısızlıklarının farkında olan ancak trajik bir varlığı benimsemeyi seçen bir karakteri ortaya çıkarır. Joe Pitt'in hayattaki "iyi şeyleri" kabul etmeyi reddetmesi, bir yabancılaşma temasının ve anlatı boyunca rezonansa giren karmaşık bir duygusal durumu gösteren kendi kendine sabotajın acısının altını çiziyor.