... ve şimdiye kadar gördüğüm tüm filmler ve şimdiye kadar Sung'ı duyduğum tüm şarkılar ve New York hakkında okuduğum tüm hikayeler tarafından programlanan sıcak hava kokusu ve bazı içgüdüler bana bir daha asla aynı olmayacağını bildirdi. Aslında hiç olmadı.
(... and the warm air smelled of mildew and some instinct, programmed by all the movies I had ever seen and all the songs I had ever heard sung and all the stories I had ever read about New York, informed me that it would never be quite the same again. In fact it never was.)
Joan Didion'un "Tüm bunlara veda" ında yazar, Küf Koku gibi atmosferik detayların derin bir nostalji duygusu uyandırdığı bir anı yansıtıyor. Bu duyusal deneyim, şehrin dönüşümü hakkında bir farkındalık, masumiyet kaybına ve değişimin kaçınılmazlığına işaret ediyor.
Didion, yer algılarımızın filmlerden şarkılara ve hikayelere kadar kültürel anlatılar tarafından şekillendirildiğini ileri sürüyor. Hayal gücünün ve gerçekliğin bu karışması, New York'la olan bağlantısının duygusal ağırlığının altını çiziyor ve sonuçta şehrin bir zamanlar bildiği gibi sonsuza dek farklı olacağı anlayışına yol açıyor.