Bazen, cennette, ikisi birlikte yatacaktı. Ama uyumadılar. Yeryüzünde, Marguerite, uykuya daldığınızda, bazen cennetinizi hayal ettiniz ve bu rüyalar onu oluşturmaya yardımcı oldu. Ama şimdi böyle rüyalar için bir neden yoktu. Bir noktada, karısına Tanrı'nın burada olduğunu bilip bilmediğini sordu. Gülümsedi ve "elbette" dedi, Eddie hayatının bir kısmının Tanrı'dan saklanarak harcadığını ve geri kalan zamanın fark edilmediğini düşündüğünü itiraf etse bile.
(At times, there in heaven, the two of them would lie down together. But they did not sleep. On earth, Marguerite said, when you fell asleep, you sometimes dreamed your heaven and those dreams helped to form it. But there was no reason for such dreams now.Instead, Eddie held her shoulders and nuzzled in her hair and took long, deep breaths. At one point, he asked his wife if God knew he was here. She smiled and said, "Of course," even when Eddie admitted that some of his life he'd spent hiding from God, and the rest of the time he thought he went unnoticed.)
Cennette Eddie ve Marguerite birbirlerinin varlığında teselli bulurlar, yakın ama uyanık, derin bir duygusal bağlantı paylaşırlar. Marguerite, dünyadaki hayallerin doğasını yansıtır ve kişinin cennet algısını şekillendirdiklerini gösterir. Cennetteki bu bağlantı, Eddie'nin önceki yaşamıyla tezat oluşturuyor, burada sık sık Tanrı'dan uzak hissettiği ve hayatındaki varlığından emin olmadığı.
Samimi anları sırasında Eddie, Tanrı'nın Cennetteki varlığının farkında olup olmadığını sorgular. Marguerite, Tanrı'nın orada olduğunu bildiğini doğrulayan bir gülümsemeyle güvence verir. Bu değişim, Eddie'nin inanç ve tanınma mücadelesini ortaya çıkarıyor ve ilahi olanla ilişkisi konusunda hayatta karşılaştığı zorlukları vurguluyor. Bu sakin ortamda Eddie, bu duyguları uzlaştırmaya başlar, şüphelerini bile aşan sevgi içinde rahatlık bulur.