Mitch Albom'un "Cennette Buluştuğunuz Beş Kişi" adlı eserinde anlatı, öfke kavramını insanın doğuştan sahip olmadığı bir duygu olarak ele alıyor ve bunun yaşam boyunca edinilen deneyimler tarafından öğrenildiğini ve şekillendirildiğini öne sürüyor. Metin, kişisel gelişimi ve iyileşmeyi kolaylaştırmak için duyguları, özellikle de öfkeyi anlama yolculuğunu vurguluyor.
Hayatın sona ermesiyle birlikte ruhun öfkeden özgürleştiği düşüncesi, bu tür duyguların geçici doğasını öne çıkarıyor. Vurgu, kişinin hayatında ilerlemek için geçmiş duyguları üzerine düşünmesinin, kendini dönüştürücü bir anlayışa ve duygusal tepkilerin altında yatan nedenlerin altını çizmenin önemine dayanıyor.