Gurur duy Bonito, tatlı çocuk. Eve gidip babana şöyle diyebilirsin: Evet, henüz on yaşında olan Ender Wiggin'i dövdüm ve on üç yaşındaydım. Ve bana yardım edecek yalnızca altı arkadaşım vardı ve çıplak, ıslak ve yalnız olmasına rağmen bir şekilde onu yenmeyi başardık - Ender Wiggin o kadar tehlikeli ve dehşet verici ki, iki yüz tane getirmemek için elimizden gelen tek şey buydu.
(Be proud, Bonito, pretty boy. You can go home and tell your father, Yes, I beat up Ender Wiggin, who was barely ten years old, and I was thirteen. And I had only six of my friends to help me, and somehow we managed to defeat him, even though he was naked and wet and alone--Ender Wiggin is so dangerous and terrifying it was all we could do not to bring two hundred.)
"Ender'in Oyunu"ndan bu alıntıda, Bonito karakteri, olağanüstü ve zorlu bir genç çocuk olan Ender Wiggin'i yendiği için kutlanıyor. Bunun anlamı, o anda çok daha genç ve savunmasız olan Ender'i yenmenin övünilecek bir şey olduğudur. Bu an, Bonito ve arkadaşlarının tehdit olarak algıladıkları birini alt etmekten gurur duydukları, durumun doğasında olan adaletsizliğe rağmen kolektif kabadayılıklarını sergiledikleri, koşulların bir manipülasyonunu temsil ediyor.
Bu pasaj, güç dinamikleri temalarını ve zorbalıkta sıklıkla karşılaşılan yanlış yönlendirilmiş zafer duygusunu göstermektedir. Bonito ve arkadaşlarının izole edilmiş bir Ender'i alt etmek için yalnızca küçük bir gruba ihtiyaç duyduğunu vurgulayarak, sadece güvensizliklerini değil aynı zamanda Ender'in başkalarına aşıladığı korkuyu da vurguluyor. Bu karşılaşma, Ender'in anlatı boyunca karşılaştığı daha geniş çatışmaları ve zorlukları yansıtıyor ve onun potansiyelini küçümseyen rakiplere karşı yolculuğunun başlangıcını işaret ediyor.
