Ama akşamın geri kalanı, hissetmekten çok yorulduğum bir şeyin titreyen kenarlarından başka bir şey değil ve artık hissetmek istemiyorum.
(but the rest of the evening is nothing but the trembling edges of something I am so tired of feeling and I do not want to feel anymore.)
Aimee Bender’ın "The Color Master" daki hikayesi duygusal yorgunluk mücadelelerini araştırıyor. Anlatıcı, etraflarında durup ezici bir yorgunluk duygusu yakalayan rahatsız edici duygularla boğuşmaktan derin bir tükenme ifade ediyor. Bu alıntı, hem rahatsız edici hem de yorucu olan bu kalıcı duygulardan kaçma arzusunu vurgulamaktadır. "Titreyen kenarların" görüntüleri, anlatıcının sürekli duygusal kargaşanın eşiğinde hissettiği kırılgan bir zihin durumu önerir.
Bu yorgunluk araştırması, külfetli duygulardan kurtulmak istemenin daha geniş bir insan deneyimini yansıtır. İfade, anlatıcının duygularını kabul ettiği, ancak onları reddetmeye mecbur hissettiği bir iç çatışmayı gösterir. Anlatı nihayetinde, duygusal mücadeleler karşısında evrensel barış ve rahatlama arzusundan bahsediyor ve benzer şekilde kendi duygularıyla sıkışmış hisseden herkesle yankılanıyor.
