Telefon sigara paketi ile aynı boyutta. Birçok arabadaki geleneksel çakmağın telefonlarımızı şarj etmek için kullandığımız alana dönüşmesi benim için şaşırtıcı değil. Onlar akraba. Telefon, sigara gibi, Texter/eski sigara içen bir mola vermek ve güzel nesneyi biraz sevmek için bir saniye boyunca herhangi bir sosyal etkileşimden ayrılalım. Bir şeye ihtiyacımız var, insanlar. Propling yaşayamayız.
(The phone is about the same size as a cigarette pack. It's no surprise to me that the traditional cigarette lighter in many cars has turned into the space we use to recharge our phones. They are kin. The phone, like the cigarette, let's the texter/former smoker drop out of any social interaction for a second to get a break and make a little love to the beautiful object. We need something, people. We can't live propless.)
Aimee Bender'ın "The Color Master: Stories" deki hikaye anlatımı, modern yaşamın birbirine bağlılığını ve kişisel cihazlara güvenmemizi araştırıyor. Bir sigara paketiyle karşılaştırılabilir olan telefon, teknolojinin günlük rutinlerimizin ayrılmaz bir parçası haline geldiğini ve otomobillerde çakmak gibi geleneksel eşyaların yerini aldığını sembolize ediyor. Bu dönüşüm, gelişen alışkanlıklarımızı ve ihtiyaçlarımızı yansıtır, hayatlarımızın sosyal dokusunu gadget'lara bağımlılığımızla iç içe geçirir.
Dahası, Bender, telefonların sigara kullanma şekline benzeyen, telefonların sağladığı kaçışları vurgular. Her ikisi de bireylerin sosyal etkileşimlerden kısa bir ara vermeleri için araçlar olarak hizmet ederek, rahatlık ve rahatlık sunan bir şeyle bağlantı kurmalarına izin verir. Kişisel nesnelere güvenmenin zorunlu hale geldiği bir dünyada, alıntı hepimizin tutunacak bir şeye ihtiyacımız olduğunu ve giderek daha fazla müstakil bir toplumda bağlantı arzumuzu yeniden teyit ettiğini vurgulamaktadır.
