John Sandford'un "Silken Prey" adlı öyküsünde Fey adlı bir karakter, Senatör Smalls'a olan bağlılığını yansıtıyor. Robert, senatöre karşı bazı vicdansız eylemleri düşünmüş olsa da, karşılıklı saygı nedeniyle bu tür planları Fey ile asla tartışmayacağını iddia ediyor. Fey, senatörle güçlü bir kişisel bağa sahip; klasik piyano ve Postempresyonist sanat gibi ilgi alanlarını paylaşıyor ve bu da onun sadakate olan bağlılığını güçlendiriyor.

Fey'in ilkeleri açık: Senatör Smalls'u hedef alan her türlü gizli plana karşı çıkacak ve bu konuda kendisine yaklaşılması durumunda senatörü kesinlikle bilgilendirecekti. Robert'ın Fey'e yönelik kaygısız alayı, anlatıdaki sadakat ve ahlaki bütünlük temalarını destekleyen dost canlısı bir dinamiğe işaret ediyor. Bu etkileşim, kişisel değerler ile bazı karakterlerin kendi çıkarları uğruna göz önünde bulundurabileceği şüpheli etik değerler arasındaki gerilimi vurguluyor.