Kederin neredeyse her zaman yas tutanın kaybıyla ilgili olduğunu kendine hatırlattı.
(Grief, she reminded herself, is almost always for the mourner's loss.)
Orson Scott Card'ın "Xenocide" adlı eserinde yazar, kederin doğasına değiniyor ve bunun genellikle ölenden çok, kalanların duygu ve deneyimlerinden kaynaklandığını vurguluyor. Bu bakış açısı, yasın odağını ölen kişiden, yaşayanların duygusal durumuna kaydırır ve onların kayıp ve üzüntü duygularını vurgular.
Bu alıntı, kederin, ölen kişiyle paylaşılan bağlantılar ve anılarla şekillenen son derece kişisel bir deneyim olduğunun dokunaklı bir hatırlatıcısıdır. Yas tutan kişinin acısının yalnızca ölen kişinin yokluğundan ziyade kendi özlemlerini ve gerçekleşmemiş umutlarını yansıttığına dikkat çekiyor.
