Ağırlık tahmincilerinin, servetli üyelerin ve dans eden çingenelerin bir zamanlar çalıştığı Old Midway'in kalbinden aşağı koştu. Çenesini indirdi ve kollarını bir planör gibi tuttu ve atlayacağı birkaç adımda, çocukların yaptığı gibi, koşmanın uçmasını umuyor. İzleyen herkes için saçma gibi görünebilirdi, bu beyaz saçlı bakıcı işçisi, tek başına, bir uçak gibi. Ama koşan çocuk, kaç yaşında olursa olsun, her erkeğin içinde.
(He ran down the heart of the old midway, where the weight guessers, fortune-tellers, and dancing gypsies had once worked. He lowered his chin and held his arms out like a glider, and every few steps he would jump, the way children do, hoping running will turn to flying. It might have seemed ridiculous to anyone watching, this white-haired maintenaance worker, all alone, making like an airplane. But the running boy is inside every man, no matter how old he gets.)
Sahne, daha eski bir bakım işçisi, bir zamanlar canlı bir fuar alanından geçerken, falcıların ve eğlencelerin sesleri ve manzaralarıyla dolu bir anı yakalar. Eğlenceli bir eylemde, bir kuşun uçuşunu taklit eder, bir çocuğun masum ruhunu somutlaştırır. Bu tuhaf davranış izleyicilere aptalca görünebilir, yaşı ve eylemleri arasındaki kontrastı vurgulayabilir.
Bu davranış, yaştan bağımsız olarak, iç çocuğun herkesin içinde hayatta kaldığını sembolize eder. Özgürlük ve sevinç için özlem, gençliğin özünün bir sevinç ve canlılık kaynağı olabileceğini ve yetişkinliğin sınırlamalarını aşabileceğini hatırlatır. İşçinin eylemleri, yaşamın koşullarından bağımsız olarak hepimizin taşıdığımız rüyalar ve isteklere yansımayı davet ediyor.