Sahne, daha eski bir bakım işçisi, bir zamanlar canlı bir fuar alanından geçerken, falcıların ve eğlencelerin sesleri ve manzaralarıyla dolu bir anı yakalar. Eğlenceli bir eylemde, bir kuşun uçuşunu taklit eder, bir çocuğun masum ruhunu somutlaştırır. Bu tuhaf davranış izleyicilere aptalca görünebilir, yaşı ve eylemleri arasındaki kontrastı vurgulayabilir.

Bu davranış, yaştan bağımsız olarak, iç çocuğun herkesin içinde hayatta kaldığını sembolize eder. Özgürlük ve sevinç için özlem, gençliğin özünün bir sevinç ve canlılık kaynağı olabileceğini ve yetişkinliğin sınırlamalarını aşabileceğini hatırlatır. İşçinin eylemleri, yaşamın koşullarından bağımsız olarak hepimizin taşıdığımız rüyalar ve isteklere yansımayı davet ediyor.