İnsanlar çok yıkıcı. Bazen dünyayı temizleyecek bir tür veba olduğumuzu düşünüyorum. İşleri o kadar iyi yok ediyoruz ki bazen düşünüyorum, belki de bu bizim işlevimiz. Belki her birkaç eonda, dünyanın geri kalanını öldüren, güverteleri temizleyen ve evrimin bir sonraki aşamasına geçmesine izin veren bir hayvan gelir.
(Human beings are so destructive. I sometimes think we're a kind of plague, that will scrub the earth clean. We destroy things so well that I sometimes think, maybe that's our function. Maybe every few eons, some animal comes along that kills off the rest of the world, clears the decks, and lets evolution proceed to its next phase.)
Michael Crichton'un "Kayıp Dünyası" nda, kışkırtıcı bir alıntı, insanlığın yıkıcı doğasını yansıtır ve onu dünyayı tahrip eden bir veba gibi hale getirir. Yazar, insanların böyle bir gücün amacı hakkında sorular ortaya çıkaran olağanüstü bir yıkım yeteneğine sahip olduklarını ileri sürmektedir. Bu, dünyayı önceki yaşam biçimlerinin dünyasını temizleyerek insanlığın evrim döngüsünde bir rolü yerine getirip getiremeyeceğine dair bir tefekküre yol açar.
Fikir, insanlığın, ortadan kaldırma ve bozma eğilimi ile aslında daha büyük bir evrim sürecine katkıda bulunabileceğini ortaya koymaktadır. Arduvaz temizleyerek, kavram, eski yaşam biçimlerinin ortaya çıktıktan sonra ortaya çıkabileceği ve gelişebileceğidir. Bu perspektif, okuyucuları insanlığın gezegen üzerindeki etkisi ve yaşamın büyük yaşam şemasındaki eylemlerimizin potansiyel sonuçları üzerinde düşünmeye çağırıyor.