In "William Burroughs ile: Bunker'dan Bir Rapor" Yazar, sosyal etkileşimler konusundaki bakış açısını paylaşıyor ve sosyal toplantılar üzerinde yalnızlık tercihini ortaya koyuyor. Burroughs, kendini çok dışa dönük olmayan ve belirli bir amaca sahip olmayan partilerde veya büyük etkinliklerde çok az zevk bulan biri olarak tanımlıyor. Bu tür toplantıların eleştirel bir görünümünü ifade eder, özellikle boyutları arttıkça genellikle yanlış yönlendirildiklerini gösterir.

Bu yansıma, Burroughs'un içgözlem eğilimi ve anlamlı bağlantıların yüzeysel etkileşimlerden daha değerli olduğuna olan inancını vurgulamaktadır. Sosyal tercihleri ​​hakkındaki samimiyeti, yaygın olarak kabul edilen arkadaşlık ve festival normları üzerinde derinliğe ve amaca değer veren bir figürü tasvir ediyor.