Üzerime garip bir gerginlik hissettim ve içgüdüsel olarak - uzun süredir ilk kez - dizüstü bilgisayarımı kemerime kaydırarak ve saatimi çıkarmak için aşağı uzanarak tepki gösterdim. Bir sokak dövüşüne girecek ilk şey saatinizdir ve birkaçını kaybettikten sonra, bir şeyi bileğinizden ve güvenli bir cebe alma zamanının geldiğini bilmenizi sağlayan belirli bir içgüdüyü geliştirirsiniz.
(I felt a strange tightness coming over me, and I reacted instinctively – for the first time in a long, long while – by slipping my notebook into my belt and reaching down to take off my watch. The first thing to go in a street fight is your watch, and once you've lost a few, you develop a certain instinct that lets you know when it's time to get the thing off your wrist and into a safe pocket.)
Hunter S. Thompson'un "Kampanya Trail '72'de korku ve nefret etme" de anlatıcı, tehlikeyi algıladığı için içgüdüsel bir kendini koruma anını anlatıyor. Göğsündeki sıkılık, hızlı kararların güvenlik için çok önemli olduğu geçmiş çatışmaları anımsatan tanıdık bir yanıtı tetikler. Refleks olarak kişisel eşyalarının güvenli olmasını sağlar, ilk öğe onun saatidir, bir sokak dövüşünde böyle bir aksesuarın zararlı olabileceğini kabul eder.
Bu içgüdüsel tepki, çatışmanın öngörülemeyen doğası hakkında daha derin bir anlayış vurgulamaktadır. Önceki kavgalarda saat kaybını yaşadıktan sonra, hazırlanmanın ve riskleri en aza indirmenin önemini kabul ediyor. Defterini kemerine kayma eylemi, yazarlık niyet ve hayatta kalma içgüdüsünün bir karışımını ifade ederek, iç içe yazıcı ifadenin ve kişisel güvenliğin yüksek stresli durumlarda nasıl olabileceğini ortaya koyuyor.