Alıntı, doğa ve hayvanların etik muamelesi ile ilgili derin bir endişeyi yansıtır, bu da doğaya karşı gerçek suçların genellikle bizim görüşümüzden gizlendiğini düşündürmektedir. Yazar, belirli uygulamalara yönelik isteksizliğimizin, bu sorunları tanımak ve ele almak için ahlaki bir zorunluluk olduğunu ortaya koyduğunu ve soya üretimi gibi endüstriyel uygulamaların sonuçlarını görmezden gelme isteğimizle tezat oluşturduğunu savunuyor.

Scully, kendiliğinden hizmet eden davranışları insancıllık olarak gizleyen argümanları da eleştirir ve bu insan kibir biçiminin zararlı olduğunu ileri sürer. Doğal dünyaya ve sakinlerine yönelik eylemlerimizin daha dürüst bir incelemesini daha dürüst bir şekilde inceleyerek, görev kisvesi altında zulmü teşvik eden manipülatif anlatıları reddederken gerçek merhamet ve merhameti tanımanın önemini vurgular.