Onunla karışmayacağım. Bir adamı korkak yapar: bir adam çalamaz ama onu suçlar; Bir adam yemin edemez ama onu kontrol eder; Bir adam komşusunun karısıyla yalan söyleyemez ama onu tespit eder. Bir adamın koynunda mastini eden kızarma, utanç verici bir ruh. Engellerle dolu bir adamı doldurur. Bir zamanlar şans eseri bulduğum bir altın çantasını geri yükledi. Onu tutan herhangi bir adama dilendirir. Tehlikeli bir şey için kasaba ve şehirlerin dışına çıkıyor ve kendisine güvenmek ve onsuz yaşamak için iyi yaşamak anlamına gelen her insan.
(I'll not meddle with it. It makes a man a coward: a man cannot steal but it accuseth him; a man cannot swear but it checks him; a man cannot lie with his neighbor's wife but it detects him. 'Tis a blushing, shamefaced spirit that mutinies in a man's bosom. It fills a man full of obstacles. It made me once restore a purse of gold that by chance I found. It beggars any man that keeps it. It is turned out of towns and cities for a dangerous thing, and every man that means to live well endeavors to trust to himself and live without it.)
Konuşmacı, bir kişinin bütünlüğünü ve cesaretini nasıl zayıflattığını vurgulayarak suçluluğun zararlı etkilerini yansıtır. Suçluluk, ahlaki bir pusula görevi görür, ister hırsızlık, yalan ya da sadakatsizliği içeriyor olsun, bir erkeğin haksızlığa karşı suçlandığını hissettirir. Kişinin iç huzurunu bozan ve hayatta engeller yaratan utanç verici bir güç olarak ortaya çıkar, bu da onu barındıranların büyük ölçüde acı çektiğini gösterir.
Konuşmacı, suçluluktan dolayı para iade etmek için zorlanarak, davranışı etkileme gücünü gösteren kişisel bir fıkra paylaşıyor. Suçluluk, bireylerin erdemli bir yaşam sürdürmek istedikleri takdirde kaçınmaya çalıştıkları toplumsal bir dışlanmış olarak tasvir edilir. Bu şekilde konuşmacı, suçluluk yüklerinden uzak bir yaşamı savunur, kendine güven ve kişisel sorumluluğu teşvik eder.