Daha önce hiç böyle hissetmedim. Belki de aldığınız gibi depresyon olabilir. Depresyonda olduğunuzda şimdi nasıl acı çektiğini anlayabiliyorum; Her zaman sevdiğini düşündüm ve kendinizi her zaman yakalayabileceğinizi düşündüm, eğer yalnız olmasa da ruh hali organı aracılığıyla. Ama bu depresyona girdiğinizde umursamıyorsun. İlgisizlik, çünkü bir değer duygusunu kaybettiniz. Daha iyi hissetmeniz önemli değil çünkü değeriniz yok.
(I never felt like that before. Maybe it could be depression, like you get. I can understand how you suffer now when you're depressed; I always thought you liked it and I thought you could have snapped yourself out any time, if not alone then by means of the mood organ. But when you get that depressed you don't care. Apathy, because you've lost a sense of worth. It doesn't matter whether you feel better because you have no worth.)
Konuşmacı, depresyonun gerçekte neye benzediğinin derin bir farkına varmasını ifade ederek perspektifte bir değişikliği kabul eder. Daha önce, depresyondan muzdarip olanların, belki de bir ruh hali organı gibi dış araçların yardımıyla, istedikleri zaman üstesinden gelebildiğine inanıyorlardı. Ancak, gerçekliğin hayal ettiklerinden çok daha karmaşık ve zayıflatıcı olduğunu anladılar.
Bu yeni anlayış, bir kişinin önemli bir öz-değer kaybı hissettiği şiddetli depresyona eşlik eden ilgisizlik derinliklerini ortaya çıkarır. Bu durumda, algılanan değer eksikliği duygusal iyileşmeyi alakasız kıldığından, daha iyi hissetme arzusu azalır. Alıntı, depresyonun acısını tanıma ve empati kurma mücadelesini vurgular ve bu tür deneyimleri daha derin bir düzeyde anlamanın önemini vurgular.