Otların bozulduğu yere atılacağım ve gerisi pas ve yıldızlık
(I shall be dumped where the weed decays, And the rest is rust and stardust)
Vladimir Nabokov'un "Lolita" adlı romanında, alıntı mortalite ve zamanın geçişi hakkında derin bir duyguyu yansıtıyor. Çizgi, hayatın süreksizliğinin dokunaklı bir şekilde kabul edilmesini önerir ve hayatın canlı deneyimlerini takip eden kaçınılmaz çürüme ile karşılaştırır. Yaşayanların geçmişin kalıntılarıyla iç içe geçtiği, hem güzelliği hem de çürümeyi simgeleyen doğanın görüntülerini çağrıştırıyor.
"Pust ve Stardust" dan bahsedilmesi, varlığın geçici doğasını daha da vurgular. Evrendeki yerlerini hatırlatan dünyevi ve kozmik arasında bir bağlantı kurar. Bu ikilik, yaşamın deneyimleri solabilirken, özlerinin daha büyük varoluş goblenine dokunduğu ve kişisel yolculukları evrensel yaşam ve ölüm döngüsüne bağladığı fikrini vurgulamaktadır.