Yavaşça basamaklardan aşağı indim, yumuşak bir yol, bir süt otu tohumu bazen dünyaya dönüyor. Aklının istemesi gerektiğini akla getirmesi için zaman istedim. Yenisi gelmedi, ama hız meditatif bir sargı gibi görünüyordu ve sardığım şey, dikdörtgen bir çile iplik gibiydi, yumuşak bir şekilde kendim olan sessiz bir merkezi katıyordu.
(I spiraled slowly down the steps, the soft way a milkweed seed sometimes twirls to earth. I wanted time for any vague thought to come to mind that mind should want. No new ones came, but the pace seemed a meditative winding, and what I was winding was like yarn on an oblong skein, softly enfolding a quiet center that was myself.)
Anlatıcı, bir süt otu tohumunun hafif düşüşüyle karşılaştırarak merdivenlerden aşağı inen bir inişini açıklar. Bu görüntüler, içgözlem arzusunu vurgulayarak sakin ve tefekkür duygusu uyandırır. Yavaş tempo, yansıma sağlar, o anda hiçbiri gerçekleşse bile, kalıcı düşünceleri ortaya çıkmaya davet eder.
Sarma eylemi, ipliği bir çileğin etrafına sarmaya benzetilir ve benliğin katlanmasını sembolize eder. Kişisel huzurla samimi bir bağlantıyı vurgulayan kişinin iç sessizliğinin beslenmesini önerir. Genel olarak, pasaj, odak noktasının benliğin özü üzerinde olduğu meditatif bir yolculuğu içe doğru yansıtır.