Kendimizi yeterince uzakta görebilseydik, tekrar tekrar bir şeylere koşan bir böcek kolonisi gibi görünüyorduk: engellere çarpan binlerce küçük kararlı varlık, küçük başlarımızı ve bedenlerimizi sallayarak ve tekrar şeylere giriyor.
(If we could see ourselves from far enough away, we would seem like a colony of insects running into things repeatedly: thousands of little determined beings butting into obstacles, shaking our little heads and bodies, and running into things again.)
Mark Nepo’nun "Uyanış Kitabı" nda, insan davranışı hakkında canlı bir metafor gösteriyor. Kendimizi uzaktan görebilirsek, yolumuzdaki çeşitli engellerle sürekli olarak çarpışan bir böcek kolonisine benzeyeceğimizi öne sürüyor. Bu görüntüler, zorluklar karşısında bile çabalamaya yöneldiğimiz hayatımızın acımasız ve genellikle kaotik doğasını yansıtır.
Nepo, yaşamın karmaşıklıklarında ilerlerken her bireydeki kararlılığı vurgular. Böceklerin mücadelelerimize benzeterek, okuyucuları deneyimlerimizin ortaklığını ve esnekliğin önemini tanımalarını ister. Bu yansıma, acımasız arayışlarımızdan öğrenilen dersleri kucaklarken çabalarımızı kabul ederek yolculuklarımıza dikkat etmemizi istiyor.