Deneyimine göre, bir kişinin yola çıktığı yerler genellikle oradaydı; Eğer kasabalar, köyler, evler hareket ettiyse, doğal olarak yeterince farklı olurdu-o zaman bir kişinin acele etmek için gerçek bir nedeni olabilir-ama yapmadılar.
(In her experience, the places one set off for were usually still there no matter when one arrived; it would be different, naturally enough, if towns, villages, houses moved-then one might have a real reason to hurry-but they did not.)
Anlatıda, kahramanın seyahat ve zamanın doğasını yansıtır. Onlara ulaşmak için gereken süreye bakılmaksızın destinasyonların sabit kaldığını gözlemler. Bu, yolculuğun kendisinin önemi olduğu anlamına gelir, çünkü bir ziyaretin her zaman bekleyeceği, kişinin gelişiyle değişmeyeceği anlamına gelir.
Bu tefekkür, bir aciliyet duygusunun gereksiz olduğunu göstermektedir; Hayat, bu arada yok olmayacak yerlere aceleci seyahatler gerektirmez. Fikir, yerlerin varlığımızı bekleyen çapalar olduğu, sadece hedeften ziyade yolculuğun kendisini takdir etmemizi sağlayan, yerlerde rahatlatıcı bir tutarlılıkla yankılanıyor.