Bu tefekkür, bir aciliyet duygusunun gereksiz olduğunu göstermektedir; Hayat, bu arada yok olmayacak yerlere aceleci seyahatler gerektirmez. Fikir, yerlerin varlığımızı bekleyen çapalar olduğu, sadece hedeften ziyade yolculuğun kendisini takdir etmemizi sağlayan, yerlerde rahatlatıcı bir tutarlılıkla yankılanıyor.